Vetkruid (sedum)

Zachte, vlezige bladeren - dit is vaak een eigenschap van schaduwminnende planten. Toch vormt vetkruid (ook wel bekend onder de naam sedum) een uitzondering. De plant houdt van zonrijke plekjes en kan zelfs tegen hitte en droogte. Toch is de plant best tevreden met een half-schaduwrijke locatie. Belangrijker is een doorlatende bodem. Als de plant gedurende lange periode in een vochtige bodem staat, zal ze beginnen rotten.

Vetkruid kan in het voorjaar of in de herfst (voordat het echt koud wordt) worden aangeplant. Als de bodem heel zwaar is of permanent vochtig is, vermeng je die best met een beetje zand of kiezelstenen. Het giet- of regenwater moet snel en gemakkelijk kunnen weglopen.

Dit geldt ook als je het vetkruid in een pot aanplant. Kies een grote pot uit die onderaan is voorzien van drainagegaten. Leg onderin de pot een laagje stenen of potscherven. Een potgrond voor balkonplanten met hoge wateropslagcapaciteit is niet ideaal voor Sedum-planten. Vermeng de potgrond met een portie zand of kies voor een doorlatende specifieke potgrond voor mediterrane planten. De eerste weken na de aanplanting moet je regelmatig water geven, tot de plant goed ingeworteld is.

Sedum is een echte droogtekunstenaar : bijna geen enkele andere struik groeit zo bloemrijk en is zo zuinig met water en voedingsstoffen. Vetkruid in potten die een plaatsje gekregen hebben in de volle zon, heeft logischerwijze regelmatig water nodig. Omdat het water in een pot gewoon verdampt, heeft de plant er nauwelijks baat bij. Let erop dat er geen water in de onderzetter blijft staan. Vetkruid in borders hoef je enkel te begieten in langere periodes van droogte en op heel hete zomerdagen.

Vetkruid in borders heeft geen meststof nodig. Als je dit wenst, kan je in het voorjaar een meststof met langdurige werking in de bodem inwerken. Bij planten in potten moet de meststof zorgvuldig worden geselecteerd. Een stikstofrijke meststof zal namelijk enkel de bladgroei bevorderen. Dan zal de plant enkel lange, lichtgroene stengels vormen en instabiel worden. Voor een stevige plant met prachtige bloemen kies je best voor een meststof voor bloeiende planten die rijk is aan kalium.

De eenvoudigste manier om vetkruid te vermeerderen, is door de plant te delen in het voorjaar. Daarbij wordt de wortelkluit net vóór het uitlopen uitgegraven en gedeeld. Vervolgens moet je de verschillende delen regelmatig water geven tot er wortels groeien.

Enkele weken later (ongeveer eind april) kan je je borders beplanten. Door de zogenaamde kopstekjes (zie foto) te verwijderen van de moederplant, kan je de plant vermeerderen.

1. Verwijder de onderste bladeren zodat elk stekje een stengel heeft. Stop deze stengel in een pot met voedingsarme zaaigrond. Houd de grond constant vochtig.
2. De luchtvochtigheid moet zo hoog mogelijk gehouden worden zodat de stekken - ondanks het ontbreken van wortels - niet uitdrogen. Dit werkt het beste in een kweektafel, maar een pot die bedekt is met een folie of een doorzichtig deksel uit plastic is eveneens geschikt. De potten moeten worden geplaatst op een schaduwrijke maar warme plaats. De volgende dagen moet je regelmatig de kweekbak verluchten en water geven.
3. Na ongeveer twee weken vormen de stekjes nieuwe wortels. Zodra de hoofdstengel van de nieuwe plantjes wat langer is geworden, kan je deze afsnijden. Dit is nodig zodat de stengels naar de zijkant vertakken. Als je deze stap overslaat, zal je enkel langere, onstabiele stengels krijgen.

Om zeker te zijn dat het vetkruid in je border goed groeit, kan je de stekjes nog enkele weken in hun pot laten tot ze uitgegroeid zijn tot sterke, kleine plantjes. Het zal dan nodig zijn om meerdere keren te verpotten in iets grotere potten.

Normaal kunnen de uitgebloeide stengels tijdens de winter aan de plant blijven. Zo zijn de onderliggende wortels tegen strenge vorst beschermd. Pas in het voorjaar kan de plant tot aan de grond worden teruggesnoeid. 

Er is echter nog iets dat je voor je vetkruid kan doen. Met de zogenaamde Chelsea Crop versterk je de stabiliteit van de plant. De plant heeft tijdens de zomermaanden namelijk de neiging om uit elkaar te vallen. Je kan de plant tussen midden en eind mei snoeien door de buitenste takken nog eens extra in te korten. Zo wordt de plant duidelijk compacter en zal ze vertakken tot een dichte bol van bloemen. De afgeknipte zijscheuten zullen nu iets later bloeien dan de stengels in het midden van de plant.