Montbretia

De montbretia is afkomstig uit de regio van Afrika en Madagascar. Om zich goed te kunnen ontwikkelen in onze contreien, hebben ze een warme locatie nodig, beschut tegen harde wind. Dus de brandende zon in? Helaas maakt de montbretia het de tuinier niet zo makkelijk. Want ondanks de grote behoefte aan licht en warmte kan de tere plant niet tegen de felle middagzon. De optimale standplaats voor de montbretia is dan ook aan een warme huismuur op het oosten of het westen, beschut tegen de wind. Ook in een zonnig bloemperk tussen hooggroeiende grassen voelt de montbretia zich goed - de hoge grassen bieden niet alleen schaduw, ze ondersteunen eveneens de lange stengels van de plant.

De belangrijkste voorwaarde voor een lang leven van je montbretia in de tuin is een goed doorlatende grond. Als de tuingrond nogal verdicht is en leemachtig is, beginnen de knollen van de planten snel te rotten en is de kans op vorstschade in de winter groot. Maak vóór het aanplanten de grond dus heel goed los en vermeng deze eventueel met een portie zand. In minder doorlatende gronden kan het zelfs zinvol zijn om de knollen op een dun zandbed te plaatsen. Een portie meststof met lange werking maakt de inworteling gemakkelijker, maar is geen must.

De meest gebruikelijke methode om montbretia in de tuin te kweken is het planten van knollen uit het tuincentrum. Plant de knollen pas aan als er geen vorst meer wordt verwacht - afhankelijk van de regio kan het zijn dat je tot eind mei moet wachten. Om de ontkieming te vergemakkelijken laat je de montbretia-knollen een puur uur in een emmer water weken vooraleer je ze aanplant.

Ondertussen kan je de plantgaten voorbereiden : de knollen worden 10 tot 20 cm diep en met een plantafstand van ongeveer 40 cm in het bloemperk aangeplant. Vervolgens is het belangrijk dat je goed water geeft en de grond niet volledig laat uitdrogen.

Als je je favoriete montbretia in het tuincentrum hebt aangekocht, heb je iets meer flexibiliteit wat het tijdstip van aanplanting betreft. Ofwel plant je de vaste plant in mei, als de laatste nachtvorst voorbij is, ofwel zet je de montbretia pas aan het eind van de zomer in het bloemperk. Tussen eind augustus en september is het normaal gezien niet meer zo heet. Ideaal voor je plant om te groeien!

In principe is het ook mogelijk om montbretia midden in de zomer aan te planten. De voorwaarde is dan dat je elke dag water geeft tot de kluit wortel schiet, maar dit kan een echte uitdaging zijn. Maak het plantgat zo diep dat de de volledige kluit erin verdwijnt. Als je de plant te diep plant, beginnen de tere delen van de plant snel te rotten.

Je kan een montbretia ook in een pot op het balkon of het terras aanplanten. Daarvoor heb je een voldoende grote pot met drainagegaten nodig zodat het overtollige water gemakkelijk kan wegvloeien. Om te vermijden dat de afloopgaten in de bodem van de pot verstoppen, kan je die bedekken met een dun laagje kiezels of kleikorrels. De potgrond voor je montbretia moet doorlatend zijn. Speciale potgronden voor bv. mediterrane planten beantwoorden hier het beste aan. Een klassieke potgrond kan je met wat zand vermengen. Of het nu gaat om een knol of een voorgekweekte plant : plant je montbretia op het balkon pas aan in mei, na de IJsheiligen.

Ook al is overtollig water een groot gevaar voor montbretia-knollen, een te droge grond is op de duur niet goed voor de vaste plant. Zorg er daarom voor dat de bodem in de zomer matig vochtig blijft - dit betekent dat de plant altijd wat water beschikbaar moet hebben zonder dat de potgrond volledig doorweekt is. Vooral met montbretia in potten kan het op warme zomerdagen nodig zijn om twee maal te begieten. Controleer steeds vooraf de vochtigheid van de grond en geef pas water als het nodig is. Zo vermijd je dat de knollen beginnen rotten als ze te vochtig staan gedurende lange periode.

Nadat je een portie meststof hebt toegevoegd bij de aanplanting, hoef je je montbretia in bloemperken slechts één keer per jaar te bemesten. In het voorjaar kan je een meststof met lange werking toedienen om de ontkieming te vergemakkelijken. Tijdens de zomer kan een stikstofbemesting zelfs schadelijk zijn. De toch al dunne bloemstelen van de plant worden te lang en te teer, waardoor ze snel afbreken.

De montbretia in pot moet tijdens de zomermaanden ook regelmatig voorzien worden van voedingsstoffen. Zorg ervoor dat je een vloeibare meststof gebruikt met een hoog kaliumgehalte. Dit verstevigt de celwanden van de tere plant en voorkomt dat de bloemstelen afbreken.

Het is de moeite waard om regelmatig de verwelkte bloemen van je montbretia te verwijderen. Op die manier steekt de vaste plant geen onnodige energie in zaadvorming - die de plant toch niet kan gebruiken om zich te vermenigvuldigen - maar produceert ze tot in de herfst continu nieuwe bloemen. De verwelkte plantendelen kan je in het voorjaar verwijderen voordat de plant opnieuw begint te schieten. Snoeien in de herfst raden we af omdat de dode delen van de plant een waardevolle bescherming tegen vorst zijn voor de onderliggende wortels.

De montbretia is afkomstig uit het warme Afrika en Madagaskar en is daardoor maar beperkt winterhard. Dus tenzij je in een regio woont met een mild wijnklimaat, kunnen passende voorzorgsmaatregelen nuttig zijn voor de overwintering in het tuinbed. De eerste belangrijke stap voor een succesvolle overwintering van je montbretia : een goed doorlatende zandgrond. Die is cruciaal zodat de kleine knollen niet gaan rotten of doodvriezen. Bedek de bodem met een dikke laag bladeren tijdens de herfst. Zo komt je plant de winter goed door. Het bladerdek houdt niet alleen vorst weg van de knollen, maar haalt ook wat water uit de bodem.

In het voorjaar, net voordat de nieuwe scheuten beginnen ontspruiten, kan je het bladerdek voorzichtig verwijderen. Als je bijzonder winterharde montbretia's wilt aanplanten, zijn nieuwe variëteiten zoals "Lucifer" ideaal. Dit ras is meestal robuuster en winterharder en kan daarom beter overwinteren in onze contreien.

De zaden van de montbretia zijn meestal steriel. Dit betekent dat de plant zich niet kan voortplanten door te zaaien - daarom het het verwijderen van de zaden niet erg efficiënt. Door broed te nemen van de moederknol (knollen die de plant ondergronds ontwikkelt), kan je de montbretia echter heel gemakkelijk vermeerderen. Hiervoor kan je in het voor- of najaar de groepen knollen uit de tuingrond halen en voorzichtig uit elkaar halen. Op die manier kan je je montbretia in de tuin ook gemakkelijk verplanten naar een andere locatie of een deel van de plant weggeven aan buren of vrienden. Na het verplanten moeten de montbretia-knollen de eerste weken regelmatig water krijgen.