Perzikbladklokje

Het perzikbladklokje (Campanula persicifolia) - ook wel het prachtklokje genoemd - komt oorspronkelijk uit Europa. In onze contreien is de plant vooral terug te vinden als wilde bloem op vochtige weiden. Ook in bossen en aan de rand van het bos kan je het perzikbladklokje af en toe terugvinden. De meerjarige kruidachtige plant behoort tot het geslacht van de klokjes (Campanula) en tot de klokjesfamile. In de tuin fleurt deze decoratieve vaste plant zowel bloemperken als bloempotten op. Bovendien is de plant ook heel geschikt als snijbloem voor vazen en boeketten.

Het perzikbladklokje omvat verschillende ondersoorten en variëteiten die verschillen in kleur en groei :

1. De soort "Grandiflora Alba" wordt tot 80 centimeter hoog en zal je tijdens de zomer betoveren met haar stralend witte bloemen. Tip : als je deze plant in een kleurrijk rozenperk aanplant, zal ze een heel mooi contrast vormen met de rode, gele of oranje rozenbloemen.

2. Als je op zoek bent naar een mooie bloeiende plant voor in je rotstuin, dan is de "Campanula persicifolia subsp. Nitida" misschien iets voor jou. Ook in een zonnige en droge rotstuin kan de variëteit "Alba" haar volle witte bloemen ontwikkelen. Deze wordt ongeveer 80 centimeter hoog en heeft een dicht bladerdek.

3. De "Grandiflora Coerulea" met haar grote paarsblauwe bloemen vormt een mooi contrast in een bloemperk vol witte bloemen. De plant wordt tot 80 centimeter hoog en kan aangeplant worden in borders, potten en rotstuinen.

4. Als je een perzikbladklokje zoekt met prachtige blauwe bloemen, dan is de variëteit "Blue Bloomers" de oplossing! De rechtopstaand groeiende plant kan 80 tot 100 centimeter hoog worden.

De wilde tuinplant wordt 30 tot 80 centimeter hoog, afhankelijk van de locatie en de variëteit. De bladeren van de plant zijn smal, lijnvormig en langwerpig. Ze groeien voornamelijk op het onderste deel van de stengel - het bovenste deel van de plant heeft maar enkele blaadjes.

De bloeiwijze is een tros met 3 tot 8 bloemen die variëren in kleur, van wit tot blauw en paars. De wijdklokvormige bloemen bloeien meerdere weken tussen juni tot augustus en vormen een rijke voedingsbron voor bijen en andere insecten die op zoek zijn naar nectar.

Net zoals de wilde perzikbladklokjes in bossen en op weiden kan de plant zich ook in de tuin goed aanpassen. Op half-schaduwrijke plekjes onder bomen of tussen andere vaste planten voelt ze zich echt thuis. De nabijheid van andere planten heeft nog een extra praktisch voordeel : de lange stengels van de perzikbladklokjes zijn vaak niet heel stabiel. Bij sterke wind kunnen de tere stengels letterlijk steunen op hun buren. Ook wat bodemgesteldheid betreft is de Campanula persicifolia een onderhoudsvriendelijke plant die weinig eisen stelt. Een luchtige, voedingsrijke en een goed gedraineerde bodem zijn voldoende. Het perzikbladklokje groeit vooral goed in een kalkrijke, frisse, vochtige bodem.

Het perzikbladklokje kan - afhankelijk van de weersomstandigheden - van maart tot oktober aangeplant worden. De ideale periode om de jonge plantjes uit te planten in de bloemborder is vanaf midden mei, na de IJsheiligen. Plant de plantjes in groepjes van 3 tot 5 stuks aan en houd hierbij rekening met een plantafstand van 30 centimeter tot de andere planten in de border. Eenmaal de plant zich thuisvoelt, zal ze zich via uitlopers tussen de andere planten uitbreiden en zo de aandacht opeisen.

Voor de aanplanting in potten kan je een aangepaste potgrond voor balkonplanten gebruiken die is verrijkt met meststof. De voedingsstoffen zullen je plantjes gedurende meerdere weken voorzien van alle belangrijke voedingsstoffen.

Over het algemeen is het perzikbladklokje een heel onderhoudsvriendelijke plant die uitstekend groeit op een gelijkmatig vochtige bodem. Houd de bodem tijdens de zomer daarom constant vochtig zonder wateroverlast te creëren.

Wateroverlast in potten kan je vermijden door de bodem van de pot te bedekken met hydrokorrels op basis van puimsteen. De korrels vermijden waterophoping en wortelrot. Je kan de korrels ook vermengen met de potgrond om zo een luchtige bodem te creëren.

Het perzikbladklokje behoort tot de zwak terende planten. Het is dus voldoende om in het voorjaar een portie organische meststof op basis van schapenwol in de bodem in te harken. Dergelijke meststoffen hoeven maar één maal toegepast te worden om de planten gedurende 5 maanden te voorzien van alle belangrijke voedingsstoffen. Indien nodig kan je met een organische vloeibare meststof bijbemesten. Vanaf augustus heeft de plant geen voeding meer nodig omdat ze zich dan moet voorbereiden op de winter.

Het perzikbladklokje zaait zichzelf gemakkelijk uit via de wind en de zaden kunnen ook door dieren worden meegenomen. De plant zal na de winter opnieuw bloemen vormen. Als de plant na enkele jaren steeds minder sterk gaat bloeien, kan je de wortelkluit delen om de plant zo nieuwe energie te geven.

Om de plant te stimuleren steeds nieuwe bloemen te ontwikkelen, moet je regelmatig de uitgebloeide bloemen verwijderen. Zo zal je tot in augustus kunnen genieten van de mooie bloemen. In de herfst moet de plant tot net boven de bodem worden gesnoeid om te overwinteren.

De plant ziet er misschien delicaat uit, toch kan ze zonder speciale beschermende maatregelen de winter probleemloos overleven. Het perzikbladklokje is namelijk vorstbestendig tot temperaturen van -35°C. Toch zal de plant blij zijn als het wortelbereik wordt bedekt met een dun laagje bladeren of kreupelhout.