Rode biet

Een aardse smaak en een heel intense kleur, daar staat de rode biet om bekend. De rode biet (Beta vulgaris) behoort net zoals spinazie en snijbiet tot de ganzenvoetfamilie. De knol is rijk aan eiwit, vitamine C, kalium, magnesium, foliumzuur en rode kleurstof betanine, en is daardoor een van de gezondste groentesoorten.

Er bestaan verschillende soorten bieten die zich niet alleen qua kleur (van zwartviolet tot dieprood of geel) maar ook qua smaak onderscheiden. Bij de bereiding van rode biet heb je een grote keuze : als smoothie, als sap, in een salade of als wintergroente. Een echte allrounder dus die niet mag ontbreken in je koelkast!

De rode biet houdt van een zonnige en warme plaats. Toch is ook een half-schaduwrijke plek geschikt. De bodem moet humusrijk zijn en goed doorlatend. Een aangepaste biologische potgrond voor tomaten en groenten beantwoordt perfect aan deze voorwaarden. Rode bieten kunnen zowel in moestuinbakken, in de moestuin, in potten als in bakken worden aangeplant.

Bij wisselteelt worden verschillende gewassen jaarlijks doorgeschoven om ervoor te zorgen dat een bepaald gewas pas na enkele jaren terug in hetzelfde moestuinbed terechtkomt. Rode bieten mogen nooit achter elkaar in hetzelfde bed worden geplant - dit mag pas na 3 jaar. Idealiter kan je rode biet aanplanten in een bed waar het vorige jaar paprika, tomaten, aardappelen en andere sterk terende gewassen, die niet tot dezelfde familie als de rode biet behoren, hebben gegroeid.

Rode biet kan heel gemakkelijk samen worden aangeplant met vb. bonen, koolrabi en uien. Maar ook erwten, aardbeien, komkommers, knoflook, kool, sla en courgettes zijn ideale buren. Aangezien spinazie en snijbiet tot dezelfde familie behoren als rode biet, moeten die op een zekere afstand worden aangeplant. Zo vermijd je dat de gewassen worden aangevallen door soortgelijke plagen. Andere ongeschikte buren zijn dragon, aardappelen, wortelen, peterselie, prei, bieslook, stambonen en tomaten.

Reeds vanaf half april kan je zaaien of jonge plantjes aankopen. Als er tussendoor nachtvorst optreedt, dan moet je de plantjes beschermen tegen de kou. Hier kan fleece een oplossing bieden. Als de biet zou worden blootgesteld aan de kou, bestaat namelijk het gevaar dat de plant begint te schieten. Dan zal de plant al haar energie stoppen in de bloei en niet in de vruchtvorming.

Rode biet zaaien - stap voor stap :

• Maak plantgroeven van 2 tot 3 centimeter diep met behulp van een plantkoord.
• Plaats de zaden één voor één in de groeven op een afstand van 8 centimeter.
• Zorg voor een afstand van 25 centimeter tussen de verschillende rijen.
• Bedek de zaden met een dun laagje potgrond.

Als je het zekere voor het onzekere wilt nemen en het risico op vorst wilt vermijden, kan je vanaf maart rode biet binnen voorzaaien en de jonge plantjes vanaf begin mei buiten planten.

De bodem waarin rode bieten zijn gezaaid, moet constant vochtig worden gehouden, vooral tijdens de kiemfase. Als de zaden tussendoor uitdrogen, wordt het kiemproces onderbroken. Eenmaal kleine plantjes zich hebben ontwikkeld, moet je water geven afhankelijk van de behoefte en de weersomstandigheden.

Vuistregel : geef grondig water, zodat het water heel diep in de grond kan dringen en ook de diepe wortels van voldoende vocht worden voorzien. Dit is de enige manier om een goed gevormde knol te ontwikkelen. Het is niet alleen belangrijk dat je grondig water geeft, maar ook dat je continu water geeft. Als de plant wordt blootgesteld aan afwisselend droge en vochtige omstandigheden, dan bestaat het risico dat de knol gaat barsten. Controleer steeds de vochtigheid van de potgrond door je vinger 2 tot 3 centimeter in de grond te stoppen. Als het oppervlak nog vochtig is, hoef je geen water te geven. Zo vermijd je wateroverlast en tegelijk wortelrot en rotziekten.

Tijdens het groeiseizoen hebben de middelmatig terende gewassen regelmatig een portie meststof nodig. Zodra de eerste knollen ontstaan, kan je bemesten met een kaliumrijke meststof. Deze zal zorgen voor een gezonde en smaakvolle oogst.

Na ongeveer drie tot vier maanden zal je de eerste bieten kunnen oogsten. Trek de knol langzaam uit de grond zonder die te beschadigen. Beschadigde knollen zullen heel snel rotten. Jonge knollen bevatten meer smaak en zijn dus het lekkerst. Hoe meer tijd verstrijkt, hoe hoger het watergehalte. Wacht echter niet tot er zich witte ringen in het vruchtvlees hebben gevormd. Belangrijk is dat alle bieten vóór de eerste nachtvorst zijn geoogst.

In veel gezinnen wordt rode biet als klassieke wintergroente bereid. Bij een goede bewaring zal je tijdens de winter van de zelf gekweekte groente kunnen genieten. Bewaar de knollen op een koele maar niet te droge plaats. In de kelder blijven de bieten tot wel vijf maanden vers. Diepvriesbieten kan je zelfs ongeveer 12 maanden bewaren. In de koelkast daarentegen zijn de knollen zo een vier weken houdbaar op voorwaarde dat ze in een doek zijn gewikkeld. Meer tips over het bewaren van groenten en fruit vind je hier.

Hoewel rode bieten heel robuuste gewassen zijn, kunnen ze door ziekten of plagen worden aangetast.

Af en toe kunnen bladluizen verschijnen op de knollen. De bladluiskolonies zijn dan heel duidelijk zichtbaar. Een biologische insectenbestrijder op basis van koolzaadolie kan hier de oplossing bieden.

Daarnaast komt ook de bladvlekkenziekte vaak voor op rode bieten. De verspreiding van deze ziekte wordt bij vochtige weersomstandigheden aangewakkerd. De bladvlekkenziekte herken je aan de gelige, grijze, bruine, zwarte of roodachtige vlekken op de bladeren die vaak zijn omgeven door een donkere rand. Op deze vlekken ontwikkelt zich een schimmellaagje. Als je een aantasting opmerkt, moet je de aangetaste bladeren meteen verwijderen en de plant met een ziektebestrijder behandelen.